వీధి ఆలయాలు - అపోహలు

వాస్తు శాస్త్రం అంటే ప్రాచీన భారతీయ నిర్మాణ శాస్త్రం మని, ఇది వివిధ నిర్మాణాల రూపకల్పనలో కీలక పాత్ర నిర్వర్తించిందన్న విషయం నిర్వవాదాంశం. దీనిలో మానవ నివాసాలకు, దేవతల నివాసాలకు (దేవాలయాలు) వేరువేరుగా నిర్మాణ సూత్రాలను రూపొందించారు. సామాన్య నివాసాలలో కనిపించని శిల్ప, చిత్రకళలు ఈ దేవాలయాల నిర్మాణాలలో జోడించడం వల్ల దేవాలయ వాస్తు ఒక ప్రత్యేకత సంతరించుకుంది. సామాజిక సంస్కృత మత చిహ్నంగా భాసిల్లే ఈ ఆలయాలను ఆనాటి పాలకులు తమ రాచరిక వైభవాన్ని చాటుకునేలా, వారి పేరు పదికాలాల పాటు నిలిచుండేలా దేవాలయాలను దృఢంగా, ఘనంగా నిర్మించేవారు. 

ఆలయాలను సుందరమైన నదీ తీరాల్లో (తీర్థస్థలాలు), కొండకోనలలో, వనాలలో మరియు గ్రామ, పట్టణ, నగరాల్లో ఆహ్లాదకరమైన ప్రదేశాలలో మాత్రమే నిర్మించాలని చెప్పబడినది. ఆలయాలను ఎవరి ఇష్టారీతిని వారు ఎక్కడపడితే అక్కడ నిర్మించరాదు. స్థల పురాణం పేరుతో ప్రతి ప్రముఖ ఆలయానికి ఒక చరిత్ర ఉంది. 

కొందరు బతుకుతెరువు కొరకు బజార్లవెంట కట్టుకున్న గుడులకు, మందిరాలకు ఎటువంటి ప్రాముఖ్యత గాని, ప్రాశస్త్యం గాని, చరిత్ర కానీ లేదు. రోడ్ల విస్తరణలో వీటిని నిరభ్యంతరంగా తొలగించవచ్చు. వీటికోసం వీధి పోరాటాలకు దిగటంలో విజ్ఞత లేదు. మతం పేరుతో రచ్చచేసే వారి మాటలకు విలువ లేదు. అలాగే ఆగమ శాస్త్రాల ప్రకారం శిధిలమైన దేవాలయాలను తొలగించవచ్చు లేక జీర్ణోద్ధారణ పేరుతో తిరిగి కట్టుకోవచ్చు. 

అభివృద్ధికి ఆటంకం కల్పిస్తూ సంఘానికి, సమాజానికి అసౌకర్యాన్ని  కల్పించే అనేక వీధి ప్రార్ధనా మందిరాలను, నేతల విగ్రహాలను రోడ్లపై ప్రతి చోట మనం గమనించుతున్నదే. రహదారులు రాక పోకలకు మాత్రమే నన్న ఇంగిత జ్ఞానం కొరవడి, పంతాలు పట్టింపులకు పోయి మనకు మనమే కోరి కష్టాలను కొని తెచ్చుకుంటున్నాం. 

వాస్తు శాస్త్రంలో దేవాలయాలు నిర్మించటానికి అనువైన ప్రదేశాల గురించి నిర్దిష్టమైన మార్గ దర్శకాలు వున్నాయి. ప్రశాంత ప్రదేశాలలో, అసౌకర్యం కలుగకుండా వీటిని నిర్మించుకోవాలి. దేవాలయ వాస్తు ప్రకారం వీధుల్లో అడ్డంగా గుడులు/ఆలయాలు కట్టరాదు. వాస్తులో ఏ దేవాలయం ఏ దిశలో ఎక్కడ ఉండాలో,దాని పరిసరాల్లో జనావాసాలు ఎంత దూరంలో ఉండాలో చెప్పారు. గుడి చుట్టూ ప్రదక్షిణాలకు తగినంత ఖాళీ ప్రదేశం వదలి తీరాలి. అపరిశుభ్ర ప్రదేశాలలో, జనావాసాల మధ్య వీటిని నిర్మించరాదు. ధ్వజ స్తంభం, బలి పీఠం, రాజ గోపురం లేని దేవాలయాలు పరిపూర్ణత లేని దేవాలయాలుగా పరిగణించ బడతాయి. ఈ జ్ఞానం వీధుల్లో గుడి కట్టే వారికి కాని, దాన్ని బలపరిచే/ప్రోత్సహించే వారికి కాని లేక పోవటం ఈ దేశ దౌర్భాగ్యం. మతానికి ఊతం మందిరం అనే సాధు పుంగవులు, స్వయంభువ స్వామీజీలు, రాజకీయ సన్యాసులు స్వార్థపరుల చేతిలో కీలుబొమ్మలుగా మారి వీధి రాజకీయాలలో తలదూర్చటం నైతిక దిగజారుడు తనం . 

ఒక మతం వారిని చూచి వేరొక మతం వారు ఇలా వీలునుబట్టి వీధులను ఆక్రమించుకోవటం, ఆక్రమణలతో రోడ్లపై పెత్తనం చేయటం ఈ నాడు నిత్య కృత్యంగా మారింది. 

వీధుల్లో, ప్రభుత్వ స్థలాల్లోప్రజలకు ఇబ్బంది కలిగించేలా నిర్మించే ప్రార్ధనా మందిరాలకు, విగ్రహాలకు అనుమతి ఇవ్వరాదని సుప్రీం కోర్ట్ ఆదేశాలు చాలా స్పష్టంగా ఉన్నాయి. కానీ దానిని పెడచెవిని పెట్టటం దివాలాకోరు రాజకీయం. దేవుణ్ణి అడ్డం పెట్టి రోడ్డుపై వ్యాపారం చేసే ఈ అవాంచనీయ పోకడలకు అడ్డు కట్ట వేసే దిశగా పాలకులు సుప్రీం కోర్ట్ ఇచ్చిన ఆదేశాలను అమలు చేయాలి. 

వీధికి అడ్డంగా రాకపోకలకు అసోకర్యంగా రోడ్లపై బొగ్గుతో దేవుని బొమ్మ వేసి, వాటికి రంగులు పూసి ప్రదర్శించే కళాకారులు ఉన్నారు. వీటిపై సాయంత్రానికి విసిరిన చిల్లర డబ్బులు ఏరుకునే ధూళి చిత్రకారులే ఈ బాపతు జనం కంటే నయం. కళాత్మకంగా ఉదయం గీసిన దేవుళ్ళ బొమ్మలు సాయంత్రానికి తుడిపెస్తారు.

ఇప్పటికే రోడ్లకు అడ్డంగా శాస్వితంగా ఉండేలా నిర్మించిన మత మందిరాలను విశ్వాసుల మనో భావాలకు భంగం కలుగుతుందన్న సాకుతో వాటి జోలికి వెళ్లకపోవటం కూడా న్యాయ ధిక్కారం క్రిందికే వస్తుంది. వాటిని తప్పనిసరిగా తొలగించాలి. ఇలాంటి విషయాలలో ఉపేక్షించితే కొన్నాళ్ళకు నడవటానికి దారులే మిగలవు. 

ప్రజాస్వామ్యంలో వ్యక్తి స్వేచ్చకు భంగం చేయటం, మతం పేరుతొ ప్రజలకు అసౌకర్యాన్ని కలిగించటం, హింసించటం శిక్షార్హం. వ్యక్తిగత మత విశ్వాసాలను అందరిపై రుద్దటం, తమ స్వార్ధం కొరకు మతాన్ని పావుగా వాడుకోవటం ఈ నాడు చాలా మామూలు విషయంగా తయారైయింది. ఈ పెడదోరణి మారాలి. 

గుడి, మసీదు, దర్గా, చర్చి అది ఏదైనా, దాని వెనుకున్న మతమేదైనా కానివ్వండి... వీధి/దారికి ఆటంకం కలిగించే అన్ని ప్రార్ధనా మందిరాలను తొలగించటానికి ప్రతి మతం వారు సహృదయంతో సహకరించాలి.వీలును బట్టి వేరే చోట నిర్మించుకోవచ్చు. ప్రభుత్వంపై వత్తిడి తేవటం సరి కాదు.  అలాగే చికాకు కలిగేలా రోడ్ల కూడలిలో, మధ్యలో విచ్చలవిడిగా ఉన్న రాజకీయ నాయకుల విగ్రహాలు తొలగించాలి. 

సిద్ధాంత రాద్ధాంతాల ముసుగులో మందిరాలకు మద్దతుగా మత, కుల, వర్గ, ప్రాంత ద్వేషాలు రాజేసే రాజకీయ నిరుద్యోగులు పన్నే ఉచ్చులో పడకుండా హేతుబద్దంగా ఆలోచించాలి. సమాజ పునర్నిమాణమంలో హేతుబద్ధ ఆలోచనలతో అందరూ సహకరించాలి.